Kun je jezelf voorstellen en uitleggen wat je carrière in de natuur inhoudt?
Mijn professionele carrière bestaat voornamelijk uit 42 jaar in dienst van de natuur in het Ecrins Nationaal Park Van de Vallouise, via de Oisans en vervolgens de Embrunais. Voordat ik gekozen werd in Embrun, was ik hoofd van de sector Embrunais. Nu ik met pensioen ben, blijf ik betrokken bij het openbare leven binnen de gemeenteraad, waar ik me inzet voor duurzame ontwikkeling en biodiversiteitskwesties.
Kom je oorspronkelijk uit Serre-Ponçon?
Nee, ik ben geboren in Parijs waar ik op de Ecole Nationale de Chimie zat, die ik voor het einde van de opleiding verliet om naar de bergen te gaan, de roep was te sterk. Ik begon met bergbeklimmen en skiën als instructeur bij UCPA, voordat ik overstapte naar het thema Natuur.
-
Waarom heb je Serre-Ponçon gekozen als locatie voor je bedrijf?
Ik werd duidelijk aangetrokken door het licht van de Embrunais, deze mix van zuidelijke en alpiene invloeden. Ik had geen enkele band voordat ik naar deze regio kwam. Sommige van mijn kinderen zijn hier opgegroeid en ik heb het grootste deel van mijn leven hier doorgebracht. Mijn vrouw, oorspronkelijk uit Normandië, volgde precies dezelfde weg en we zijn nog steeds vol bewondering voor de schoonheid van deze regio.
Welke diersoorten zijn kenmerkend voor Serre-Ponçon?
Meer en bergen zijn met elkaar verbonden. De adem van de Provence herinnert ons eraan dat het "zuiden" niet ver weg is. Embrun, gelegen op zijn rots, kijkt uit op het massief van de Ecrins; aan de ene kant het hooggebergte en aan de andere kant het meer van Serre-Ponçon, een huwelijk dat de uitzonderlijke biodiversiteit verklaart die kenmerkend is voor deze streek. Als gevolg hiervan vinden we mediterrane soorten zoals de geelpootmeeuw en andere zuidelijke getuigen zoals bepaalde cicaden en, veel hogerop, de rotsmarmot, die zijn geheime bestaan in de buurt van de toppen leeft. Het meest verrassend is het contrast tussen de Provençaalse en boreale soorten. Zo kun je op hetzelfde grondgebied de Tengmalm's uil en de dwerguil tegenkomen, cicaden en de Isabellevlinder, endemisch voor de Hautes-Alpes en Ubaye.
Waar kun je ze zien?
We kunnen ze observeren op het Meer van Serre-Ponçonin de Liou gebied, bijvoorbeeld aan de kant van de Mont-Guillaume, of door te wandelen in de afgelegen gebieden van het Ecrins National Park.
-
Heb je tips om ze te observeren?
Alles wat we waarnemen is een verrassing, een geschenk. Niets in de natuur is van tevoren geschreven! We moeten discreet en respectvol zijn, onze "sensorische radar" in verbinding met de omgeving. Nederigheid en openheid zijn het beste advies, want de dieren zijn hier thuis en onze aanwezigheid kan als opdringerig worden ervaren. Stilte, luisteren, ruiken, aanraken - al onze zintuigen moeten alert zijn.
Als je je hebt voorbereid op de "wilde ontmoeting", is het net als bij de opera: hoe meer je er klaar voor bent, hoe meer je ervan zult genieten. In werkelijkheid valt er altijd wel iets te observeren, maar je moet wel de tijd nemen om te kijken. Aan het begin van de zomer zijn zwarte gierzwaluwen bijvoorbeeld heel gewoon in de steden en dorpen van onze regio. Deze veel voorkomende vogel heeft iets wat ons verrast: hij heeft het vermogen om bijna het hele jaar door in de lucht te leven: hij slaapt, eet en paart zelfs in de lucht!
Nu we het over de fauna hebben gehad, gaan we verder met de flora van Serre-Ponçon? Zijn er bloemen die kenmerkend zijn voor Serre-Ponçon?
De meest representatieve van onze bomen is ongetwijfeld de lariks, met zijn lichtgevende bossen en bloeiende ondergroei. De grove den is ook wijdverbreid. Er zijn ook enkele zeer mooie beukenbossen in het westen van het departement. Ze reiken tot Boscodon en verdwijnen dan als het klimaat er niet meer geschikt voor is. Als het om bloemen gaat, zijn het de hooggelegen bloemen die het meest gewaardeerd worden: gentianen, soldanellen en vele andere, waaronder natuurlijk de beroemde génépi! De vossenstaartastragalus is een zeldzaamheid die vooral in Puy-Saint-Eusèbe te vinden is. In de rotsen verschuilt zich het tegenbladige saxifrage, recordhouder op 4080 m hoogte op de Barre des Ecrins.
-
Mogen we ze plukken?
Het hangt ervan af wat en waar. In de kernzone van het Parc National des Ecrins is het niet mogelijk om bloemen te plukken. Als je erover nadenkt, wat heeft het dan voor zin om zulke kwetsbare bergbloemen te plukken? Er zit een toe-eigeningsaspect aan het plukken van bloemen, dus ik nodig iedereen uit om ze te bewonderen, te fotograferen en te ruiken, maar om het plezier om ervan te genieten over te laten aan degenen die je volgen. Als het achterlaten van een mooie bloem langs het pad een teken van respect is voor levende wezens, dan is het ook een gebaar van aandacht voor de volgende wandelaar...
Heb je ons een anekdote te vertellen over je uitstapjes in de natuur?
Op een dag was ik aan het wandelen aan de kant van de Mont-Guillaume (bij de gemakkelijk bereikbare belvedère de la Parre), op zoek naar wilde dieren met mijn verrekijker. Toen ik het hek naderde, kwam ik een steenarend tegen, die zijn vleugels uitsloeg toen hij mij zag en wegvloog. Die prachtige waarneming staat me nog vers in het geheugen.
-
Kun je een wandeling aanbevelen die de magie van Serre-Ponçon weerspiegelt?
De belvedère van La Parre op de rondweg van Mont-Guillaume is een erg mooie plek, ongetwijfeld een van de beste uitzichtpunten op het meer en de bergen van het Parpaillon-massief. Je kunt er steenarenden, kleine melezinachtigen, meesjes en kruisbekken zien... Ik hou echt van deze plek, die gemakkelijk toegankelijk is, zelfs voor mensen die niet kunnen (of willen) lopen. Ik heb veel emoties gedeeld met de vele mensen die ik er naartoe heb gebracht. Het is een magische plek. Veel van de soorten die in de Embrun Biodiversiteitsatlas staan, kun je hier vinden.
Roc Aventure Klettersteig en Tiroolse oversteek
Steek de Durance over op een tokkelbaan van 200 m hoog en 500 m lang. Ontdek onze vele via ferrata routes met loopbruggen, met een ruime keuze aan niveaus voor iedereen. Toegankelijk vanaf 4 jaar.
