Kun je jezelf voorstellen en ons vertellen over je carrière in het klimmen en alpinisme?
Mijn naam is Claude Torres, ik ben 65 jaar oud en ik ben zeer, zeer actief gepensioneerd wat buitenactiviteiten betreft! Ik ben 30 jaar lang kaakchirurg geweest in Toulon, in de Var. Toen mijn dochters klaar waren met hun studies, had ik minder geld maar meer tijd nodig, dus heb ik me gekwalificeerd als bergleider om dichter bij mijn passie voor de bergen te kunnen leven. In de bergen was ik een echte 'klimmer' (te bescheiden om het te zeggen, ik was het die het haar liet zeggen): in 1990 was ze de3e vrouw ter wereld die niveau 8b bereikte, na de beroemde Isabelle Patissier en Lynn Hill, de route heet "Sortilèges", op de Cimaï-rots in de Var) en in de zomer bergbeklimmen, voornamelijk rots (voor de kenners, de westwand van de Drus, The Nose op El Capitan en Half Dome in Yosemite...). Later ontdekte ik ultra-trail, ik was niet erg snel maar wel taai, de inzet is veel minder dan bij bergbeklimmen en ik heb de klassiekers van deze discipline gedaan: Diagonale des fous op Réunion, Ultra-Trail du Mont-Blanc, Tor des géants... Tegenwoordig doe ik vrijwel alle bergactiviteiten, afhankelijk van de omstandigheden... Na ons interview gaan we zelfs enkele klimroutes op de klif van Châteauroux-les-Alpes opnieuw uitrusten.
-
Wat is je favoriete activiteit in de bergen vandaag?
Het blijft klimmen... Ik heb 50 jaar ervaring! Ik heb altijd aan klimmen gedaan in al zijn vormen, heb altijd mensen meegenomen om te klimmen en heb momenten van leven gedeeld rond deze passie. Onze gemeenschap is sterk en de klimmers uit de jaren 80 zijn ondanks de jaren allemaal heel hecht gebleven... velen van hen zijn naar de Hautes-Alpes verhuisd voor de levenskwaliteit en de zonnige kliffen het hele jaar door.
-
Wat is jouw benadering van de bergen? Is die in de loop der tijd veranderd naarmate de maatschappij zich ontwikkelde?
Naarmate ik ouder word, doe ik van nature dingen met minder inzet. Ik ben ook veel minder bezig met presteren, ik accepteer mezelf en pas me aan. Ik prijs mezelf gelukkig in vergelijking met de vrienden die ik had toen ik 20 was, van wie er veel niet meer leven... Ik ben gezond, ik doe nog steeds van alles en dat is gewoon mijn temperament, ik klaag niet. "Je kunt niet zijn en zijn geweest".
-
Waar komt deze diepgewortelde passie voor de bergen vandaan en wat is het geheim van deze lange levensduur?
Ik kan niet zonder bergen. Ik vind het daar gewoon leuk. Ik ben van nature snel en dynamisch, dat is altijd zo geweest. Ik eet heel goed, ik let erop en het interesseert me heel veel. Over het algemeen heb ik een heel gezonde levensstijl.
-
Waarom heb je ervoor gekozen om in Embrun te gaan wonen? Het is niet de plek met de meeste kliffen!
Ja, het is waar, er zijn geen grote kliffen in de directe omgeving... maar binnen een uur rijden zijn er veel kliffen van wereldklasse in verschillende stijlen en rotstypes (Ceüse, Ailefroide, Orpierre, de vele plekken in Argentière en de Briançonnais...). Persoonlijk ben ik blij met de erg mooie kliffen die we rondom het huis hebben. Ik heb de bergen nodig en hier kun je het hele jaar door klimmen, meestal in het noorden in de zomer en op de zuidhellingen in de winter. De Zuidelijke Alpen zijn een paradijs voor bergbeklimmers, de perfecte combinatie van gunstige weersomstandigheden en de aanwezigheid van talloze bergen en kliffen. Toen we voor Embrun kozen, kozen we voor levenskwaliteit. Voor mensen die van de bergen houden, zijn alle ingrediënten aanwezig: klimaat en weer, een aangename stad en dynamische verenigingen (ik ben lid van de aquarelvereniging "forme et lumière" en de CAF van Embrun). De levenskwaliteit is uitzonderlijk, alles is op mensenmaat en je kunt alles te voet doen: mijn kleinkinderen zijn er dol op als ze me komen opzoeken, tussen het meer, de bergen, de animatie...
-
Wat zijn jouw favoriete plekjes?
Ik hou van de Viso en de onderkant van de Queyras. Céüse, natuurlijk. De kliffen van Châteauroux-Les-Alpes, op 5 minuten van Embrun. Ik voel me hier een beetje thuis. Deze rots was een beetje verlaten en mijn partner en ik zijn op dit moment verschillende routes opnieuw aan het uitrusten om het comfort en de veiligheid te verbeteren.
-
Heb jij favoriete toppen?
Mont Guillaume is mijn thuis. Ik denk dat ik alle hellingen heb bewandeld, in elk seizoen. Het is een prachtig panorama. Er is ook Les Aiguilles de Chabrières, met zijn klimroutes in bergstijl en ideaal terrein voor beginners, een geweldige manier om de bergen te leren kennen. We beklimmen vaak Le Méale, die van meerdere kanten beklommen kan worden en een praktische top van een halve dag is! De Pic de Morgon, natuurlijk, maar vooral sinds mijn betrokkenheid als vrijwilliger bij de Grand Trail de Serre-Ponçon... Ik heb dus veel tijd doorgebracht op deze berg!
Kun je ons vertellen over je betrokkenheid bij lokale verenigingen?
Mijn partner en ik zijn betrokken bij de lokale lokale afdeling van de Club Alpin Français (mijn partner is vicevoorzitter), met name de jeugdklimgroepen, van 7 tot 18 jaar oud. Het is een grote organisatorische klus, het beheren van de inschrijvingen en het vinden van instructeurs om de groepen te begeleiden. Het beheer van de klimzaal is gedelegeerd aan Pierre Lesne en het werkt goed, hij is een verantwoordelijke klimmer en het succes is daar, gezien de populariteit van deze kleine klimzaal. Sinds vorig jaar, 2021, organiseer ik als vrijwilliger de Grand Parcours van Serre-PonçonHet is een prachtig evenement met een geweldige spirit en we hebben veel autonomie. Ik ben verantwoordelijk voor de sectie Embrun-Le Lauzet, dus eigenlijk doe ik bijna alles op deze sectie: verkenning, markeren, unmarking, het vinden van vrijwilligers, wat geen sinecure is... Het is een 24-uurs inzet gedurende de 3 dagen van het parcours en veel voorbereiding. Het is een enorme hoeveelheid energie, dit jaar nog meer door de openstelling van de race voor sololopers, dus het is een groot avontuur! De vrijwilligers van de Club Alpin Français, de vrijwilligers van de Grand Trail en de gemeenschap van trailrunners hebben allemaal een sterke band opgebouwd.
Heb je advies voor bergliefhebbers die Serre-Ponçon bezoeken?
Het voordeel van Serre-Ponçon is dat er bergen en wandelingen zijn voor alle niveaus en dat de omstandigheden bijna het hele jaar door goed zijn. Je kunt op dezelfde dag skiën en klimmen in goede omstandigheden. Het is een uitstekend basiskamp om de Hautes-Alpes in stervorm te verkennen, met als extra bonus een meer, stranden en watersporten voor ontspanning. Dus nee, geen specifiek advies, gewoon genieten, leven, vibreren: wees gepassioneerd en nieuwsgierig naar wat je omringt.
