-
Hoi Rémi, kun je jezelf voorstellen en ons vertellen hoe je een musher bent geworden?
Ik kom oorspronkelijk uit de noordelijke Alpen en heb altijd in de bergen geleefd in het gezelschap van honden. Ik heb een multimedia-opleiding gevolgd, maar wilde niet graag achter een bureau werken, dus heb ik een aantal baantjes geprobeerd (piste-redding, catering, werk op de boerderij, enz. Zes jaar geleden had ik het geluk een jonge musher te ontmoeten die geblesseerd was geraakt en een vervanger zocht voor het winterseizoen. Op dat moment waren er al twee husky's bij mij en ik stelde mezelf beschikbaar, om vrij snel (in drie weken tijd) alleen te zijn met een roedel van ongeveer vijftien Nordic dogs, waar ik geleidelijk mijn eigen honden aan toevoegde. Tegen het einde van dat eerste seizoen had ik beide voeten op de grond gezet en mijn passie bevestigd om in deze wereld te werken en deze met zoveel mogelijk mensen te delen. 2 jaar later startte ik mijn eigen bedrijf onder de naam Nunatak, als eerbetoon aan mijn eerste hond Nuna die inmiddels was overleden.
-
Kun je jouw passie beschrijven?
In de eerste plaats is het de liefde voor het leven en de honden die me drijft - je moet een goede affiniteit hebben met kou en extreme omstandigheden - maar het is vooral de roep van het buitenleven die deze passie vandaag de dag nog steeds voedt. Het is een veeleisende baan, met al zijn beperkingen en eisen, maar ook vol emotie, met al die momenten van delen en ideeën uitwisselen met de honden in het harnas. Het is een dagelijks plezier om ze te zien evolueren en samen te leven.
Hoeveel honden heb je vandaag? Kun je ons iets vertellen over je roedel? Hoe voed je een Scandinavische hond op?
We hebben ongeveer twintig sledehonden van verschillende Scandinavische rassen, van de Siberische Husky tot de Groenlandse Eskimo en sinds kort de Alaska. We zijn het hele jaar door gevestigd op een hoogte van 1.500 meter, in het bos, voor het comfort van de honden, die profiteren van de koelte van deze omgeving, zelfs tijdens de warmste periodes. Elke hond leeft in een verblijf, in groepen van 2 tot 5, en allemaal samen in semi-vrijheid in een grote box onder mijn toezicht. Scandinavische honden zijn primitieve rassen, die erg lijken op hun wolfneven, met een sterk ontwikkeld jachtinstinct en een roedelleven dat wordt gekenmerkt door hiërarchische interactie tussen soortgenoten. De training moet iets strenger zijn, waarbij de hond zijn 'poot' moet opleggen aan de hele groep en dagelijks waakzaam moet blijven om te zorgen voor een goede synergie en begrip binnen de roedel als geheel.
-
Welke verschillende activiteiten bied je aan? Op wie richt je je?
Ik bied vooral kennismakingsritten met de hondenslee aan, waarbij ik de bestuurder ben en mensen meeneem voor een ritje. Deze activiteit staat open voor iedereen vanaf 2 jaar en is geschikt voor mensen met een motorische of mentale beperking. Themadagen, overnachtingen in hutten of bivakken, parkbezoeken en zoötherapie, cani-rando of cani-cross staan ook op het menu.
-
Hoe organiseer je een hondensledetocht? Hoe voelt het?
We beginnen met een presentatie van de uitrusting en een ontmoeting met de honden om een gevoel te krijgen voor hun wereld, een heel ontroerend moment. Dan begeleidt de musher je op je weg, comfortabel zittend in een slee in de winter of op een go-kart de rest van het jaar. Na het geblaf en de opwinding van de start wordt de stilte van het buitenleven alleen verbroken door het gekrijs van de lopers op de sneeuw of de wielen op de grond, de hijgende adem van de honden terwijl ze zich inspannen, de stem van de musher en de geluiden van de natuur. Met alle sensaties van dierlijke tractie kun je bergafwaarts snelheden tot 40 km/u bereiken, en in plaats van passief te zijn, voel je de zwaartekracht, het opwindende gevoel van snelheid en de slippen in de bochten.
Samen met Luc van de Gîte de la Draye ben je de drijvende kracht achter de vereniging La Draye, die steeds sterker wordt. Wat zijn de hoogtepunten van deze winter?
We zijn al een partnerschap aangegaan met de gemeente Baratier om daar nieuwe routes uit te stippelen en we gaan proberen de verbinding met het skioord Les Orres te herstellen om een rondwandeling van 25 km in het hart van de natuur te heropenen.
